Grzybień biały opis
Grzybień Biały, jest rośliną wodną o charakterystycznych okrągłych lub owalnych liściach z sercowatą nasadą. Liście unoszą się na powierzchni wody, z góry zielone i gładkie, od spodu fioletowe z widocznymi żyłkami. Podobnie jak kwiaty przyczepione są długimi ogonkami (do dwóch metrów długości) do grubego, zakorzenionego do dna zbiornika kłącza.
W ogrodnictwie lilie wodne szczególnie doceniono za duże, białe kwiaty. Kwitną one rankiem od czerwca do września. Grzybień biały do kwitnięcia wymaga dużego nasłonecznienia i temperatury powyżej 18 stopni Celsjusza.
Owocem jest torebka zawierająca nasiona. Tonie ona pod wodą, a nasiona uwalniane są dopiero po jej przegniciu. Lilie mają nasiona pływające (dopiero po dłuższym czasie toną) co ułatwia im rozsiewanie się po zbiorniku i przyczepianie się do ptactwa wodnego.
Uprawa i pozyskiwanie surowca
Zgodnie z morfologią rośliny grzybień biały uprawia się w stojących zbiornikach wodnych o głębokości nie przekraczającej 2 metrów. Roślina lubi nieskażoną, bogatą chemicznie wodę, wysokie temperatury (do kwitnięcia potrzebuje minimum 18 stopni Celsjusza) i duże nasłonecznienie. Lilie wodne lubią zbiorniki o piaskowo-mulastym lub mulastym podłożu obfitym w sole mineralne.
Surowcem wykorzystywanym w ziołolecznictwie są pączki i kwiaty wraz z około 30 centymetrami ogonka. Suszy się je w zacienionym, przewiewnym pomieszczeniu lub w suszarni ogrzewanej w temperaturze 40-50 stopni.
Podstawowe substancje czynne
Lilie wodne mają kwiaty obfite w alkaloidy seskwiterpenowe, glikozydy, flawonoidy, kwasy organiczne, garbniki, związki śluzowe i substancje mineralne.
